Reisverhaal: ‘Welkom wereld in dit paradijs’
In de prachtige natuur van de Sierra Nevada, de hoogste bergketen in West-Europa na de Kaukasus en Alpen, geven we begeleide wandelingen voor mensen die van de natuur houden en die dat willen beleven met ervaren lokale gidsen. Die de bijzondere flora en fauna en de cultuur van de witte Moorse dorpen willen ontdekken en ervan genieten tijdens een-, twee-, of driedaagse weekendtrips. De landschappen van de Sierra Nevada bieden een andere wereld en onderweg leer je altijd meer over de geschiedenis, geologie, flora en fauna en oude gewoonten en cultuur uit dit prachtige en unieke gebied.
José Florenza is sinds 2014 wandelgids in de Sierra Nevada, spreekt 5 talen (Spaans, Nederlands, Engels, Duits en Frans) en werkt samen met andere lokale gidsen. José is te bereiken via de website van Sierra Nevada Spain Hiking.
De hoogste toppen van het Iberisch schiereiland
Na de Kaukasus en de Alpen is de Sierra Nevada de hoogste bergketen van Europa. De regio Sierra Nevada grenst aan de Alpujarra en Marquesado del Zenete. In de bergketen ligt het Sierra Nevada National Park, dat de hoogste toppen van het Iberisch schiereiland herbergt. Vanaf de hoogten van de toppen van Veleta en Mulhacén kun je de Middellandse Zee zien liggen en soms op een heldere dag de kust van Noord-Afrika. Sierra Nevada is dus een alpien natuurparadijs in het hart van Andalusië, met milde zomers en koude winters.
Tussen de met sneeuw bedekte toppen, de rivieren en bossen vinden we charmante dorpjes. Ondergedompeld in de natuurlijke omgeving en met behoud van alle geuren en kleuren van lokale tradities, ademen ze stilte uit; het zijn ideale plekken om van te genieten. Veel van deze steden en dorpen dateren uit de islamitische tijd, toen ze gewijd waren aan landbouw en zijdeproductie. De resten van de islamitische periode zijn te zien in het netwerk van kanalen, die het smeltwater van de toppen van de Sierra Nevada opvangt om het naar de dorpen op de lagere hellingen te transporteren. Vanwege de overvloedige inheemse fauna en flora werd de Sierra Nevada uitgeroepen tot Biosfeerreservaat, later tot natuurpark en tenslotte tot nationaal park. En dat niet alleen: ‘s winters is het een van de beste skigebieden van Europa.
Samen 500 jaar
De wandelaars die mij inhuren komen uit de hele wereld, van Tasmanië tot Canada en van Zuid-Afrika tot Hong Kong. Velen zijn van Europese afkomst zoals een keer een groep Ieren die ik naar de Mulhacén moest gidsen. Ik had de opdracht gekregen van een andere wandelorganisatie en wist nog niet wie ze waren. Het waren zes wandelaars met ervaring en ik dacht dat ze dat dus makkelijk zouden kunnen. Ik ging met goede zin naar de afgesproken plek waar ik ze zou ontmoeten en wachtte daar op ze. Er kwam precies op het afgesproken tijdstip een groep van zes wandelaars die op het eerste gezicht behoorlijk op leeftijd leken.
Uit mijn dagboek: “Ze zien mij en roepen mijn naam. Ik knik bevestigend en kijk een beetje verbaasd naar de hoge leeftijd van de mensen. Al gauw merken ze mijn verbazing en vragen mij of ik weet hoe oud ze zijn. Ik antwoord beleefd dat ik geen idee heb. En met een glimlach op hun gezicht zegt één van ze dat ze samen 500 jaar zijn. Ik begin te rekenen en kom op een gemiddelde leeftijd van rond de 80 jaar. Ik begin me een beetje zorgen te maken of ze de tocht wel aan kunnen maar ze verzekeren mij dat ze dit vaker doen in allerlei andere bergketens en dat ze dus zeer ervaren zijn.
Het klikt meteen en we beginnen allerlei grappen te maken. Ik merk al gauw dat ze heel kwiek zijn en dat ze vol vertrouwen aan de stevige wandeling willen beginnen. We beginnen te lopen en al snel merk ik dat ze geen enkel probleem hebben om mij bij te houden wat me toch een beetje verbaast. Na een paar uur heeft niemand van ze problemen met de tocht en goed gemutst wandelen we vrolijk verder omhoog richting de hoogste top van het vasteland van Spanje de Mulhacén 3479 meter.
Als we op een hoogte van zo’n 3000 meter komen, begint één van de Ieren, een vrouw, het toch een beetje moeilijk te krijgen en raakt een beetje achter. Ik vraag of alles goed is en zegt ja hoor het gaat wel. Naast haar lopend vertelt ze mij dat ze een klein beeldje van een overleden vriendin bij zich heeft en dat ze met zichzelf had afgesproken om dat beeldje op de top van de Mulhacén achter te laten bij een klein kapelletje van de “Maagd van de Sneeuw” wat daar is. Ik zeg tegen haar dat ik haar mentaal zou helpen om de top te halen. Puffend loopt ze verder duidelijk moeite hebbend met de ijle lucht. Als ik zie dat ze het weer een beetje moeilijk heeft, roep ik tegen haar dat ze het kan en dat het haar gaat lukken en met een gedecideerde blik loopt ze verder.
Zo gaat het het hele laatste stuk van de beklimming totdat we bij de top aankomen en haar zeg dat ze het gehaald heeft terwijl we elkaar een high five geven. Met een paar tranen in de ogen legt ze het beeldje van haar vriendin bij het kleine kapelletje en bedankt me met een stevige omhelzing dat ik haar naar boven heb geholpen.
De hele groep was vol enthousiast dat ze de top hadden gehaald en dat ze deze beklimming op hun lijstje konden zetten en na onze lunch gehad te hebben bedankten ze me met welgemeende hug en handen schudden en begonnen we aan onze afdaling, allemaal met een tevreden glimlach op ons gezicht.”
Dit avontuur met deze vriendelijke Ieren zal ik nooit meer vergeten en zal altijd blijven als één van mijn mooiste gids avonturen.