Wandelroute GR-141 reisverhaal
Roel en Judith liepen de wandelroute GR-141, de Gran Senda de la Serranía de Ronda, in de periode van 1 tot en met 6 oktober 2020. Tijdens de meerdaagse wandeltocht hielden ze dagelijks een korte blog bij.
Lees ook: overzicht GR-wandelroutes in Andalusië
Waar is het?
Woensdag 30 september 2020
De routegids GR-141
Het heeft een halve dag bellen, mailen en zoeken gekost maar we hebben hem! Dé routegids van de GR-141, ook wel bekend als de Gran Senda de la Serranía de Ronda. Een, hopelijk, prachtige zesdaagse route ten zuiden van het heerlijke stadje Ronda. Morgen gaan we op pad voor de eerste etappe van deze 113 km lange GR.
De routegids GR-141 is ook online als PDF te vinden
Donderdag 1 oktober 2020
Etappe 1: Ronda-Jimera de Libar
Na een lange, hete dag zit de eerste etappe van de GR141 er op! Een etappe die begon met een machtige afdaling vanaf Ronda mét uitzicht op de beroemde Puente Nuevo van onderaf. In eerste instantie zat er wat te veel asfalt onder onze voeten, maar dat werd daarna ruimschoots goed gemaakt. Vooral het traject tussen Benaoján en Jimera de Libar was wonderschoon en doodstil. Door de ruige vallei lag een enkelspoor waar we gedurende onze wandeling één trein zagen passeren. Naast het spoor kabbelde de Rio Guardiaro en hoog daarboven liepen wij over een enkelbreed voetpad. Één herder kwamen we tegen, met zijn 73 schapen, dat was het. De prachtige dag eindigde met bier en chips in Bar Aiolli waar Deens en Engels wordt gesproken. En Nederlands trouwens ook. Onduidelijk hoe het zit, maar ze serveren er wel 30 soorten hamburgers. Heel Spanje schijnt er een ommetje voor te maken. Morgen naar El Colemar, 25 km maar liefst…
Vrijdag 2 oktober 2020
Etappe 2: Jimera de Libar – El Colmenar
Het regent in Andalusië! Nu gebeurt dat wel vaker en de Siera de Grazalema, waarvan wij de oostgrens volgen, is zelfs één van de natste plekken van Spanje. Sterker nog, regen is ontzettend belangrijk voor Andalusië maar NIET ALS WIJ ER ZIJN!!
Goed, dat moest er even uit. Vandaag de langste etappe van de hele GR-141, bijna 26 km. We begonnen vrijdagmorgen in een door covid platgelegd Jimera de Líbar. De route liep grotendeels over brede gravelwegen, door plantages met kurkeiken en walnotenbomen. Zeker niet vervelend, wél vermoeiend. Pas bij de Cortijo del Conde ging de weg over in een smal pad en wachtte ons een spectaculaire finale door de Cañón de las Buitreras. Een indrukwekkende kloof waar het wemelt van de vale gieren. Fantastisch!
Inmiddels valt de regen met bakken uit de lucht. De rode aarde verandert in natte klei die aan onze schoenen blijft plakken. Lastig vooral in de Puente de los Alemanes waar we een heus stukje moeten klauteren langs staalkabels. Na ruim zeven uur wandelen vallen we dan eindelijk doornat en moe El Colmenar binnen. Bij Hotel Hospedería Las Buitreras (de gieren) wacht een warm bad, een schuimende cerveza en een meer dan verdienstelijke maaltijd. Morgen naar Benarrabá. ‘Maar’ 18 km, maar met mucho klimmen en dalen.
Zaterdag 3 oktober 2020
Etappe 3: El Colmenar – Benarrabá
Na de regen van gisteren, scheen in Andalusië vandaag weer volop de zon tijdens onze derde GR-141 etappe. De regen heeft ook de hitte van de eerste wandeldag verdreven toen het kwik nog moeiteloos de 28 graden aantikte. Vandaag liepen we de derde etappe tussen El Colmenar en Benarrabá. Door herfstige bossen, over doodstille paden en velden vol uitgebloeide distels.
Een heerlijk afwisselende dag die begon met een lange klim naar de 800 meter hoge Puerto del Hacho. Wát een uitzicht daarboven, gaat dat zien! In Gaucín genoten we in de zon van eenvoudige maar likkerbarend lekkere Andalusische gerechtjes. Het venijn zat hem vervolgens in de staart. Eerst joegen de routemakers ons weer naar 800 meter om ons vervolgens loeisteil te laten afdalen naar de 400 meter lagere Arroyo de las Veguetas. Het witte dorp Benarrabá (welk dorp in Andalusië is niet wit…) was toen gelukkig niet ver meer. Er wordt geweldige ham gemaakt, weten we inmiddels. Tegen de vele, eikelvretende zwarte varkens (Cerdo Iberico) die we onderweg tegenkwamen, hebben we om de goede vrede te bewaren maar even verteld dat we overtuigd vegetariër zijn… Morgen naar Benalauría!
Zondag 4 oktober 2020
Etappe 4: Benarrabá – Benalauría
Met slechts 12 km voor de boeg, hadden we vandaag een veredelde rustdag. Uitslapen dus zoals dat hoort op zondag en daarna uitgebreid ontbijten in de prachtige ontbijtruimte van het Benarrabá Hostel in Benarrabá. Een gloednieuw hostel in een verrukkelijk plaatsje dat volop in beweging is. Wie hier over een half jaar terugkomt, kijkt vanuit het hotelraam uit over een prachtig vernieuwde Plaza Vercruz met palmbomen, bankjes en spelende kinderen.
Een korte afdaling meteen vanaf het hostel bracht ons in de vallei van de Rio Genal. De wandeling langs dit wilde riviertje die daarop volgde is wat ons betreft één van de hoogtepunten van de GR-141. Een smal pad slingerde de ene keer over bruggetjes en trappetjes boven de Rio Genal, dan weer zochten we een weg door dichte ‘bossen’ van riet en oleander. Bij Camping San Juan spuugde deze spannende kloof ons uiteindelijk weer uit en konden we meteen aanschuiven aan een enorme berg salade met tonijn en ei. De slappe asperge uit glazen pot ontbrak ook hier uiteraard niet…
Vanaf San Juan ging het vervolgens bijna in een rechte streep omhoog naar Benalauría. In Andalusië worden momenteel overval tamme kastanjes geraapt; de bossen liggen er vol mee! En je kunt ze overal langs de weg kopen.
Vlak voor we Benalauría binnen liepen, kregen we nog een machtig uitzicht op de hoogste toppen van de Sierra de Serrania zoals het gebergte hier heet. Én op Alpandeire, het dorp waar morgen de vijfde etappe eindigt. Maar nu eerst tijd voor tapas, wijn en een luidruchtige televise in Bar la Plaza aan de Plaze del Teniente Viñas.
Maandag 5 oktober 2020
Etappe 5: Benalauría – Alpandeire
Langzaam maar zeker naderen we Ronda waar we afgelopen donderdag onze tocht zijn begonnen. De routemakers hadden het dik voor elkaar: twee keer kwamen we dwars door een dorp voor koffie én lunch en bijna de hele etappe hadden we uitzicht op de imposante toppen van de Sierra de las Nieves. Mooi vooruitzicht: daar maken we woensdag en donderdag nog twee dagtochten!
Oké. Misschien niet de mooiste etappe misschien vandaag; een echt hoogtepuntje ontbrak. Maar wél een etappe om ons onder te dompelen in het rijke Spaanse dorpsleven. Benalauría waar we begonnen, Benadalid en Atajate zijn heerlijke dorpen waar toeristen ver van blijven en het leven ‘gewoon’ doorgaat.
We liepen vandaag vooral door olijfboomgaarden, langs tuinen vol citrusvruchten en uitgebloeide amandelbomen en dorpen met levendige ‘Plazas’. De voorlaatstse etappe eindigde na bijna 16 km na de start in Benalauría in Alpandeire, bij de plaatselijke Panaderia annex bar. Cruzcampo erbij, zonnetje op de bol; perfecto! En wie nog wil emmeren over Spaanse laksheid; onze taxi naar Ronda kwam om 17.59.59 voorrijden. Één seconde te vroeg. Morgen gaan we terug naar Alpandeire om de laatste etappe naar Ronda af te maken. Omslachtig verhaal, niet belangrijk.
Dinsdag 6 oktober 2020
Etappe 6: Alpandeire – Ronda
De routejongens (en -meiden) van de GR-141 vonden het na vijf dagen verven en timmeren wel welletjes. Tijdens de zesde en laatste etappe roken ze vermoedelijk de stal en marcheerden in één keer door naar de kroeg in Ronda. Hele stukken waren vandaag gewoon niet gemarkeerd en één traject was welhaast onbegaanbaar. Dikke vette tip: als je je benen heel wilt houden, trek dan vooral een lange broek aan. Of loop wat verder over de verharde weg. Mijn benen zagen er na een lang en moeizaam gevecht door velden vol distels en andere ellende uit of ik een bezoek had gebracht aan een acupuncturist met Korsakov.
Verder? Fraai! Twee doodstille, droge canyons waar hoog boven de vale gieren mij nauwlettend in de gaten hielden. Vandaag bereikte ik (klopt, ik liep alleen, gedoe met een overnachting in Alpandeire) ook meteen het hoogste punt van de route: de Puerto de Encinas Borrachas op exact 1000 meter. Althans, dat stond op een bord langs de weg; mijn hoogtemeter gaf lager aan. Direct na de pas wandelde ik over de prachtige Tajos de Montero waar troepen van Napoleon, op weg van Ronda naar Gibraltar, ooit nog een fiks pak slaag kregen van plaatselijke guerrillatroepen. Aan het eind van deze indrukwekkende vlakte zie je voor het eerst ook Ronda liggen. Voordat je daar écht bent (we zitten pas iets over de helft), wandel je eerst nog door de spectaculaire Arroyo de los Chopillos met aan het einde de Cueva del Albanico waar naar het schijnt een deel van de film Carmen (mét Plácido Domingo) gedraaid is. Afijn, genoeg weetjes! Na de grot is het over vooral brede wegen lekker doorakkeren naar de buitenwijken van Ronda en voor je het weet heb je je laatste stappen gezet van de GR-141. In één woord? Fantastisch!
Vanderveken Julie
Hallo Roel, wij plannen de gr141 te stappen in mei. Leuk om jullie verhalen te lezen. Waar kan ik een lijst vinden van overnachtingsmogelijkheden ? Zijn er veel of moeten we op tijd reserveren?
Is de gr goed aangeduid, ik ben niet zo in gpx of gps stappen.
Bedankt voor je reactie
Vriendelijke groeten
Julie
Roel Van den Eijnde
Dag Julie,
Wát een geweldig idee! Mei is een mooie maand. Niet te warm en niet te druk. Overnachtingsmogelijkheden vind je of in onze zeer uitgebreide informatie die over de tocht is gemaakt of in de website over de route. Dat is eigenlijk het routeboek in PDF-formaat. Zie het artikel voor de link. Daar mee heb je alles eigenlijk. Reserveren zeker doen! Let er op dat sommige accommodaties dicht zijn op een bepaalde dag dus stippel je reis zo uit dat je iedere dag ergens kunt slapen. Druk…? Geen idee. Maar reserveren geeft zekerheid.
GPS of GPX….Je kunt ook gewoon Komoot downloaden of Wikiloc en dan gebruik je je telefoon als ‘gps’. Eenvoudiger kan het eigenlijk niet. Neem wel een betaalde versie zodat je altijd bereikbaarheid hebt. De route is goed gemarkeerd, maar gegarandeerd (!) dat er op een cruciaal moment een markering ontbreekt. Wij zouden dat risico niet lopen. Een route in je telefoon geeft de zekerheid dat je altijd goed zit.
Succes met de voorbereidingen en koppel even terug wat je bevindingen zijn. Tips, suggesties, opmerkingen zijn altijd zeer welkom!!
Hartelijke groet,
Jan Mark Moquette en Roel van den Eijnde
Marion
Hallo
We gaan naar Andalusië tijdens de lentevakantie (begin april) en willen daar graag met onze 3 kinderen (leeftijden: bijna 13, 11 en 8 jaar) een mooie meerdaagse wandeltocht maken. Hun fysieke en mentale veerkracht zullen we zelf moeten inschatten, maar ik ben benieuwd om van jullie te horen hoe jullie de ‘techniciteit’ van de GR 141 inschatten: zitten er (delen van) etappes in die volgens jullie niet haalbaar zijn voor kinderen (bv. omwille van hun lengte of hun kracht)?
Hartelijke groeten
Marion
Roel Van den Eijnde
Dag Marion,
Excuses voor de late reactie!
Je stelt een lastig vraag…;) Want je vraagt ons of we kunnen beoordelen of jullie kinderen deze tocht (of delen van deze tocht) aan kunnen. Het eerlijke antwoord moet luiden: geen idee. Misschien hebben jullie wel hele sterke kinderen die het ook nog eens leuk vinden om meerdere uren achter elkaar te wandelen. Maar we kennen ze niet. Het enige dat we kunnen zeggen, is dat er lange etappes bij zitten (zeker op dag 2) waar af en toe ook wat lange beklimmingen bij zitten. Het is geen tocht voor beginners, maar ook geen loodzware tocht. Wat er eventueel nog bij komt, de warmte. Lastig in te schatten, maar het kan een extra factor zijn. En je draagt natuurlijk ook bagage voor een week.
Kortom Marion, wat moeten we zeggen? We kunnen ook even bellen als je wilt, stuur dan even een mailtje.
Hoe dan ook: succes met de voorbereidingen!
Roel van den Eijnde
Erik van den Bos
Beste Roel,
Heel heel dank voor je verslag. Het inspireerde me om met een vriend op pad te gaan. We hebben de erste drie etappes gelopen, afgelopen vrijdag, zaterdag en zondag. Prachtig! De laatste drie etappes doen we een andere keer. Denk je dat etappe 4 en 5 gecombineerd kunnen worden of is dat teveel van het goede?
Met vriendelijke groet,
Erik
Roel Van den Eijnde
Een vraag die lastig is te beantwoorden, want ik ken jullie fysieke gesteldheid natuurlijk niet. Maar ik denk dat het kan…Etappe 4 is relatief de makkelijkste en lichtste etappe, dus dat zou een ‘ochtendetappe’ kunnen zijn als je vroeg vertrekt. De vijfde is stevig qua stijgen en dalen, maar moet met een goede conditie als tweede deel die dag gelopen kunnen worden. Zeker is dat je na afloop een biertje hebt verdiend, en wel twee ook denk ik! Succes en laat ons weten hoe het afloopt. En als je opmerkingen hebt over de eerste drie etappes: graag!!
Ruud Delissen
Hallo Roel. Een mooiverslag van jetoxht. Ik ga er tweede helft september lopen. Ik neem mijn tent mee. Weet jij of er onderweg kampeermogelijkheden zijn en winkels om mijn eten te kopen? Hoe is het met drinkwater. Veel liters meenemen of kan er onderweg getapt worden?
Groet,
Ruud
Roel Van den Eijnde
Dag Ruud,
Dank je voor je complimenten! Prachtige tocht en we merken dat er veel ‘vraag’ naar de GR141 is. Daar doen we het voor.
Nu jouw verzoek. In het verslag dat ik heb gemaakt, staan al wat antwoorden op jouw vragen. Zodra je in een dorp bent, heb je ook mogelijkheden om inkopen te doen. Op zondag zijn de meeste winkels echter dicht, hou daar rekening mee. Verder is er iedere dag wel een mogelijkheid om vers drinkwater te ‘tappen’. Bij een bron of bij een restaurant of café. Alleen de tweede en laatste dag heb je die mogelijkheid niet omdat je dan simpelweg niets tegenkomt. De tweede is lang, dus daar moet je rekening mee houden. Maar aan het einde van iedere dag kom je in een dorp waar echt wel wat te krijgen is. Al is het bij een restaurant of hotel (die ook altijd een rustdag hebben…).
Water uit de kraan is, zoals overal in Spanje, prima drinkbaar, maar heeft wel een chloorsmaak. Water uit rivieren en beken zou ik eerst filteren om er zeker van te zijn dat je het kunt drinken.
Kamperen is zover ik weet nergens toegestaan, maar als je het netjes doet, zal geen haan er naar kraaien. Het kan ook prima, maar als je me vraagt waar moet ik het antwoord schuldig blijven. Daar moet je de kaart voor raadplegen. In het artikel staat ook een verslag van iemand die de route ooit met de tent heeft gedaan. Daar kun je al veel tips uithalen. Officiële campings zijn dun gezaaid, maar zijn er wel. Sowieso aan het einde van de eerste dag (hoewel je dan nog niet op het eindpunt bent) en op dag vier (ergens halverwege). Maar ik durf je niet te zeggen of die campings open zijn, wat de kwaliteit is etc etc. Laat dat vooral weten als je er gebruik van maakt!
Half september is echter wel een dingetje hoor. Het kan dan nog enorm heet zijn in Spanje en dat betekent dat je veel meer water nodig hebt dan in andere maanden. Sinds ik zelf in Spanje woon, ben ik een stuk nederiger geworden dan vroeger toen ik vaak dacht: het zal toch allemaal wel meevallen. Niet dus. Mijn ervaring: overdag is het soms heel heet maar de nachten kunnen al een stuk koeler zijn. Zeker in dat deel van Spanje.
Goed Ruud. Ik hoop dat je met deze antwoorden uit de voeten kunt. We zouden het enorm op prijs stellen als je ons even een mail stuurt als je de route hebt gelopen. Met die info kunnen wij het artikel verbeteren. Het moet me van het hart dat we dat heel vaak vragen aan wandelaars die de route lopen en ons om informatie verzoeken, maar dat we zelden respons krijgen. En dat is wel eens een beetje frustrerend. Dus aan jou de schone taak om dat anders te doen..;)
Met vriendelijke groet en mail gerust al je nog vragen hebt,
Roel van den Eijnde