Skip to main content

Wandelgebied Sierra de las Nieves

Sierra de Las Nieves

Wie vanuit Malaga met de auto of bus naar het (noord)westen rijdt, komt twee indrukwekkende berggebieden tegen die dicht bij elkaar liggen: de Sierra de Grazalema en het Parque Natural Sierra de las Nieves. Het laatste gebied staat op de nominatie om het derde Nationaal Park van te worden: het Parque Nacional Sierra de las Nieves. De Sierra de las Nieves is zeer uitgestrekt en verlaten, alleen de randen zijn bewoond, en herbergt toppen tot bijna 2000 meter. 

Locatie

Locator Sierra de las Nieves

Heb je een wandelweek in de Sierra de Grazalema gepland en je hebt nog tijd over, steek dan even ‘over’ naar de Sierra de las Nieves. Een autoweg (de A-381) deelt de twee berggebieden in tweeën en het stadje Ronda ligt er min of meer tussenin (maar kent ook weer een geheel eigen berggebied; de Serranía de Ronda). Hoe dan ook: dit prachtige (en in toenemende mate ook toeristische) stadje is beroemd door de fabelachtig mooie 98 meter hoge Puente Nuevo die twee stadsdelen met elkaar verbindt. In Ronda kun je zonder problemen een dag doorbrengen. Overigens vormt Ronda maar één ‘toegangspoort’ tot de Sierra de las Nieves. Aan de oostkant van het gebied liggen de plaatsjes El Burgo, Yunquera en Tolox vanuit waar veel wandelingen in het gebied starten. Vooral Tolox mag je hét wandeldorp (of de poort naar…) van de Sierra de las Nieves noemen.

Zeldzame Pinsapo

De Sierra de las Nieves kent hogere toppen dan de Sierra de Grazalema, maar oogt minder ruig. De toppen rollen meer, het gebied wordt vooral doorsneden door droge en verlaten barranco’s en er groeit meer kreupelhout en laag bos op de hellingen. Het gebied lijkt daardoor misschien uitgestrekter, maar is met een kleine 19.000 hectare toch echt kleiner is dan zijn buurman aan de westkant.
De Sierra de las Nieves is vooral onbewoond en de winters kunnen er hardvochtig zijn; het gebied komt niet voor niets aan zijn naam. Alleen aan de randen vind je wat dorpen, verder is het leeg en uitgestrekt. Net als in de Sierra de Grazalema groeit er de zeldzame Pinsapo (Spaanse zilverspar). Overvloediger zelfs dan bij de buurman Grazalema, hoewel ze er daar (zeer uitgekookt) exclusiviteit op claimen.

Op de hoger gelegen delen in de Sierra de las Nieves heb je wel het gevoel serieus hooggebergte te betreden. De klim bijvoorbeeld naar de Pico Torrecilla (1919 meter), is door zijn lange aanloop en steilte niet te vergelijken met een beklimming van de Reloj (1535 m) in de Sierra de Grazalema. Het is meer dan alleen de 400 meter verschil in hoogte; het is ook de verlatenheid, uitgestrektheid en het ‘alpiene’ karakter die het verschil maken. Op grote hoogte kom je alleen nog de alleenstaande, opvallende beschermde alpine oak tegen die verwantschap kent met de Portugese eik. Het is de enige boom die bij de verzengde hitte in de zomer wat schaduw kan bieden.

Standplaatsen in de Sierra de las Nieves

Ronda

Ronda, dat tussen de Sierra de Grazalema en Sierra de las Nieves in ligt, is voor de beklimming van de Torrecilla prima geschikt. Mocht je in Ronda je domicilie hebben, dan scheelt dat een flink stuk omrijden via de noordkant. Vanuit Ronda moesten wij, om bij het begin van onze dagwandeling te komen, nog wel een uur in de auto zitten. Eerst volg je een stuk de A397 en vervolgens neem je op deze autoweg de onverharde weg naar de Área recreativa Quejigales waar de wandeling begint.

Met 36.000 inwoners is Ronda echt een serieuze stad. Je vindt er aanbod in alle soorten en maten, ook boek- en kaartwinkels bijvoorbeeld. Niet te missen is de machtige Puente Nuevo die vooral van onderaf indrukwekkend is. De brug overspant een kloof die op sommige plekken 120 meter diep is en verbindt de wijken Mercadillo (markt) en La Ciudad (de oude stad) met elkaar. Er zijn meer bruggen in de stad die een stuk rustiger zijn en ook de moeite waard zijn om te bezoeken. Het is heerlijk om door de straatjes van Ronda te dwalen en over de muren aan de rand te wandelen met een verbluffend uitzicht naar het lager gelegen land in de diepte. Overal kun je wel wat eten en drinken. Wij overnachtten in het uitstekende Hotel Polo aan de rand van het centrum met moderne kamers, een uitgebreid ontbijt en zeer hulpvaardig personeel dat goed Engels spreekt. De auto kun je in de buurt (tegen betaling, maar met reductie als je in het hotel slaapt) parkeren.
Vrij chique, maar verrassend goed eten in Ronda doe je in Restaurante Puerta Grande aan de centraal gelegen Calle Nueva 10. Info: www.restaurantepuertagrande.com.

Zoek je een appartement omdat je langere tijd in Ronda wilt blijven, kies dan voor La Colegiata aan de Plaza Dusque Parcent. Het ligt net een beetje buiten de drukte van het centrum, vlakbij de gezellige Plaza Duquesa Parcent. De eigenaar van de appartementen spreekt goed Engels en is soepel in de contacten. Voor het ruime en comfortabele appartement (incl. keuken, wasmachine, wifi en koelkast) betaal je ongeveer 50 euro per nacht. Parkeren op loopafstand is gratis.
Info: www.lacolegiataderonda.es. 

El Burgo, Yunquera en Tolox

Veel toegankelijker voor wandelaars is de oostkant van de Sierra de las Nieves waar de dorpen El Burgo, Yunquera en Tolox liggen. Vanuit hier dring je makkelijker door in de Sierra de las Nieves; Tolox ligt zelfs op de rand van het Parque Natural en is meteen ook het interessantste stadje van de drie. Wél maakten vanuit Yunqeura als dagtocht de klim naar de 1780 meter hoge Peñón de los Enamorados.

Tolox is een klein stadje met zo’n 2300 inwoners en goede basisvoorzieningen. Ergens lazen wij dat het één van de mooiste stadjes is van Andalusië; maar dat hebben wij niet kunnen ontdekken. Deels is het zelfs gewoon een lelijk stadje, maar de ligging en de omgeving zijn zeker prachtig. Ooit bezat Tolox een rijke Spa, maar daar is niets meer van over.
Tolox biedt meer mogelijkheden voor dagwandelingen dan de andere stadjes aan de oostkant, zoals de afwisselende, 9,8 km lange Sendiero Rio de los Horcajos die in Tolox zelf begint, maar je ook kunt starten vanuit het prachtige en absoluut aanbevelenswaardige Hotel Cerro de Hijar waar wij twee nachten mochten slapen. Kort is de Sendero Charco de la Virgen die bij een heldere waterval uitkomt (zwemmen!) en slechts 2,4 km lang is (en 2,4 km terug). Wat steviger is de Sendero de las Cascades die, de naam zegt het al, langs talloze watervallen loopt en 11 km aantikt. Wij liepen zelf de 9,8 km lange Sendiero Rio de los Horcajos die ons zeer aangenaam verraste door de afwisseling en het groene karakter. Als je een kamer hebt geboekt in Hotel Cerro de Hijar, kun je de goed gemarkeerde wandeling bij het hotel beginnen. Je komt dan  door Tolox; heb je dat ook meteen gezien!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *