Beklimming van La Maroma (2.069 m.)
Wandelgebied: Wandelgebied Axarquía: Sierras de Tejeda, Almijara y Alhama
Wandelafstand: ca. 17,5 km
Looptijd: ca. 7-8 uur.
Hoogteverschil: ca. 1400 meter.
Zwaarte van de wandeltocht: Middelzwaar tot zwaar, vooral lang. Technisch geen grote moeilijkheden en voor iedereen met een goede conditie te doen. De route is nergens moeilijk te vinden. Trek voor de beklimming een dag uit en onderneem hem niet met slecht weer of mist; het terrein in de bovenste regionen is uitgestrekt en verdwalen niet ondenkbaar.
Beschreven: Ja, in diverse gidsen. Klassieke beklimming! Wandeling 21 in de Rother wandelgids Andalusië. De route is ook terug te vinden in de Cicerone gids The mountains of Nerja, route 12.
Markering: Gemarkeerd met verfstrepen, maar zoals vaker in Spanje is de markering niet dekkend. In Canillas de Aceituno en op een enkel punt onderweg vind je ook wegwijzers en paaltjes. Verkeerd lopen is bijna uitgesloten, zeker met gps als backup.
Horeca: Begin- en eindpunt Canillas de Aceituno, verder nergens
Reisgidsen en wandelkaarten: kijk op onze pagina met gidsen en kaarten.
Korte routebeschrijving
De beklimming van de Maroma op de grens van de provincies Málaga en Granada is één van die heerlijke klassieke bergtochten die je in Andalusië kunt maken. De 2069 meter hoge berg is imposant, karakteristiek en de top ervan is in de winter regelmatig bedekt met sneeuw wat geweldige plaatjes oplevert vanaf de kust. Van welke kant je de Maroma ook beklimt, kort is hij nooit. Wij kozen voor de zuidkant, vanaf het prettige dorp Canillas de Aceituno.
Er zijn vier hoofdroutes om de top van La Maroma, de meest westelijke tweeduizender van Andalusië en de hoogste berg van de Tejeda, te beklimmen. Vanuit Alcaucín in het westen, El Robledal in het noordoosten, Sedella in het zuidoosten en vanuit Canillas de Aceituno. Omdat we geen zin hadden in een (onverharde) aanloop met de auto én van een geweldige overnachtingsplek in Canillas de Aceituno genoten, kozen we voor de laatste optie. Wil je overigens meer weten over de verschillende andere opties: ze staan overzichtelijk bij elkaar in de Cicerone gids The mountains of Nerja.
Geen van de routes naar de top is overigens een easy afternoon walk, al is het alleen al door de flinke hoogteverschillen. Canillas de Aceituno ligt op 630 meter en de top op 2069 meter; een dikke 1400 meter omhoog dus en ook weer terug. Voor ons begon de klim naar de top van de Maroma meteen naast ons Olive & Ivy guesthouse, daar vind je ook een wegwijzer (en een bron om je waterflessen te vullen!).
De aanloop van de route is misschien nog wel het meest uitdagend. Door de loeisteile klinkerstraatjes van Canillas de Aceituno, vol met zwerfkatten, bereik je boven het dorp bij een televisiemast een breed, prettig stijgend pad door een vrij open dennenbos met waanzinnige uitzichten op Canillas de Aceituno, het stuwmeer van Vinuelas en het dorp Sedella. Oh, en wat geurt het overal heerlijk naar rozemarijn! Na ca een uur lopen bereik je Fuente la Rábita op 1050 meter. Vroeger was hier een mijn, nu kun je er drinkwater tappen (op eigen risico, wij zijn niet ziek geworden!)
Na ca twee uur lopen kom je op een soort pasje en zie je voor het eerst de machtige brede rug van de Maroma liggen en, achter je, de golvende bergen richting de kust met de kustlijn. Kijk hier vooral óók even dieper naar beneden; in een kloof zie je de hangbrug van El Satillo. Het landschap wordt weliswaar ruiger vanaf hier, maar het pad blijft goed en vooral ook goed zichtbaar.
Vanaf zo’n 1600 meter wordt het wat meer ‘klauteren’ over blokken en wordt het pad ook spannender. De boomgrens houdt hier op; vanaf hier vind je alleen struiken, bloemen en stug esparto-gras dat nog steeds wordt gebruikt voor het vlechten van manden. De ‘klomp’ aan de rechterkant is de brede top van de Maroma, maar de échte top met de karakteristieke stenen zuil zie je pas op het laatste moment. Je klimt eigenlijk vrij makkelijk door tot zo’n 100 meter onder de top. Dan bereik je een soort vlakte en wandel je door naar de brede top met de ‘geodetische zuil’ als baken. Via de achterkant kun je de zuil via wat treden beklimmen en helemaal tot ‘de hemel’ komen. Gegarandeerd dat het boven waait, dus neem een jasje mee en zoek beschutting in een van de met stenen opgetrokken schuilplekken. Er lopen wilde paarden rond die uit zijn op je boterhammen, dus let op.
Zelfde weg terug. Hoewel er in het gidsje van Rother een kleine variant is vanaf de top die voor ons niet helemaal duidelijk was. Wat wacht is een lange, lange en vermoeiende afdaling. Maar wát een grandioze beklimming is dit en wat een voldaan gevoel krijg je als je op het terras van Bar El Picota Andaluz in het goddelijke schuim mag happen van een halve liter Cruz Campo.
Over de Maroma
Het pad naar vanuit Canillas de Aceituno naar de top van de Maroma loopt, staat ook bekend als de Camino Arriero de la Nieve. Vroeger werden op de top van de berg in zinkgaten en zelf gegraven sneeuwkuilen, sneeuw- en ijsblokken bewaard die daar het hele jaar door koud bleven. De blokken werden er met maromas (touwen van esparto-gras, dat je onderweg ook overal tegenkomt) uitgehaald en vervolgens op muilezels naar het dal getransporteerd, onder andere naar Canillas de Aceituno en andere dorpen in de Axaquía.
De wandelroute op kaart & GPS
Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.
Meer GPS-tracks van onze wandelroutes
Als je speciaal geïnteresseerd bent in GPS-tracks tijdens je wandelvakantie: alle tracks van onze wandelroutes zijn gegroepeerd en te downloaden op onze pagina Wandelen met GPS.