De GR-141 (Gran Senda de la Serranía de Ronda) is een zowel uitdagende als verrassend groene en afwisselende route van zes dagen die begint en eindigt in de stad Ronda. De ronde van 108 km loopt door het hart van het gebied Serranía de Ronda en voert iedere dag door een dorp waar (meestal) overnacht en gegeten kan worden. Je volgt veelal smalle ‘ezelpaden’ die eeuwenlang zijn gebruikt als handelsroute tussen Ronda en Gibraltar.
Wij liepen de hele tocht in oktober 2020 én april 2025. Alle informatie is geactualiseerd tot mei 2025.

Lees ook de Blog die Roel en Judith maakten tijdens hun GR-141 tocht

Waar is het?

Wat is de GR-141?

De GR-141 is een rood-wit gemarkeerde wandelroute ten zuiden van de stad Ronda in een gebied dat Serranía de Ronde heet. De middelzware route is 108 km lang (volgens Komoot) en wordt gewoonlijk gelopen in zes dagen met vijf overnachtingen. Begin- en eindpunt vormen de stad Ronda.
Wat aan de GR-141 vooral opvalt, is de bereidheid die er is geweest om mee te werken aan deze geweldige route. Veel paden leiden over privé-land en klap- en schuifhekken geven dan toegang en doorgang tot omrasterde gebieden. Een groot deel van de GR-141 voert over smalle en aantrekkelijke paden en hulpmiddelen als kabels en laddertjes maken moeilijke passages voor ‘iedereen’ bereikbaar. Asfalt kom je eigenlijk alleen op de eerste en laatste dag tegen, in de directe omgeving van Ronda.

Grofweg volgt de route twee rivierdalen; die van de Guadiaro en die van de Genal. Ooit liepen door deze dalen muilezelpaden die de belangrijkste verbindingswegen vormden tussen Serranía (Ronda) en Gibraltar aan de kust: de Camino de Ronda. Met de komst van autowegen en een treinverbinding door het dal van de rivier Guadiaro nam het belang van deze eeuwenoude verbinding snel af. Door de GR-141 zijn de paden echter weer in ere hersteld; grote delen van de route volgen deze klassieke verbindingswegen! Al met al is de GR-141 een avontuurlijke, volwaardige, afwisselende en goed onderhouden route die iedereen die van Andalusië houdt, zou moeten lopen!

Serranía de Ronda

De comarca* Serranía de Ronda is een gebied van ruim 1200 km² en telt bijna 56.000 inwoners. De hoofdstad van de comarca is de stad Ronda zelf, met 35.000 mensen veruit de grootste gemeente. Twee geweldige natuurparken, de Sierra de Grazalema en Los Alcornocales, grenzen aan het gebied. Het Nationaal Park Sierra de las Nieves ligt binnen handbereik.
Leuk weetje: veel dorpen in de Serranía de Ronda beginnen met de letters Bena; Arabisch voor zoon. Benadalid, Benalauría, Benaoján, Benarrabá zijn dus allemaal dorpen die ooit werden vernoemd naar zonen van Moorse heersers.

De Serranía de Ronda behoort volgens ons tot de mooiste wandelgebieden van Andalusië. Afwisseling is hét woord dat de lading volledig dekt: waterrijk, groen, intiem, heerlijke dorpjes, onverwacht ruige en doodstille kloven, heerlijke wandelpaden, velden vol bloemen en kruiden, machtige uitzichten, afgelegen
paden, uitgestrekte bossen, fijne dorpshotelletjes…
Wat hier vrijwel ontbreekt zijn grootschalige ‘landbouwgebieden’ vol eindeloze olijfbomen, lelijke kassen en avocadobomen of grote stedelijke gebieden en drukke snelwegen. Het gebied is vooral rustig en kleinschalig met her en der verspreid wat boerderijen en landerijen. De dorpen waar je doorheen loopt, zijn klein en alleen in de weekends ‘druk’.

In het noorden vind je een halfopen landschap met bossen van vooral steeneik en hoge, kale bergen. In het zuiden rollen de bergen meer, vind je verborgen valleien en bestaan de dichte bossen naast kurk- en steeneiken ook uit tamme kastanjes en dennen. Aan de randen van de dorpen en langs de doorgaande wegen vind je olijfboomgaarden. Fruitbomen kom je vooral tegen aan de oevers van de Río Genal en Río Guadiaro (waar we een machtig stuk vlak langs volgen!).

* Een comarca is een onderdeel van een provincie. Er vallen meerdere gemeenten onder; in dit geval zijn dat 21 gemeenten. Andalusië kent 62 comarca’s met in totaal 765 gemeenten.

Bekijk deze overzichtskaart van de Serranía de Ronda

‘Alles’ en meer over de wandelroute GR-141

De GR-141 is in 2015 ontwikkeld door de provincie Málaga met geld uit de Europese Gemeenschap. Bestaande paden werden hersteld en met elkaar verbonden, er werden nieuwe wegwijzers, markeringspaaltjes, informatieborden en ‘klaphekken’ geplaatst. Lastige trajecten zoals op dag 2 en 4 werden voorzien van ladders, kabels en bruggetjes. Officieel bestaat de route uit zes etappes (vijf overnachtingen), maar het is mogelijk de route ook met zeven overnachtingen te doen waardoor je uitkomt op acht wandeldagen. Of als je minder tijd hebt en sterk bent: in vijf dagen.

De routegids en website

Er zijn, naast ‘onze’ route in Komoot, drie mogelijkheden om informatie over de route te verkrijgen: een PDF, een app en een website. En sinds 2021 ook een Engelstalige routegids! We bespreken ze hieronder:

1. Allereerst kent de Serranía de Ronda (GR-141) een eigen routegids in PDF-formaat met ‘alle’ nuttige informatie die je nodig hebt. De gids is zowel in het Engels als in het Spaans te downloaden waarbij het belangrijk is te vermelden dat de Spaanse versie actueler is. Overigens is de route zo goed gemarkeerd dat je hem ook zonder deze gids prima kunt lopen. Maar als ruggensteuntje (en om de nodige achtergrondinformatie uit te halen) is hij zeker bruikbaar.
De gids bevat routekaartjes, een profiel van de dagetappes, highlights onderweg, foto’s, algemene informatie over het gebied en meer. Iets wat beslist niet klopt aan de gids, zijn de opgegeven hoogtemeters. De getallen zijn veel te hoog en wijken sterk af van die in Komoot. De getallen die genoemd worden bij de dagetappes zijn afkomstig van onze eigen metingen.

2. Naast de PDF-versie, kun je vanaf 2024 ook een Spaanstalige app te downloaden waarmee je deze hele zesdaagse route kunt volgen. Deze app vervangt de papieren routegids die ook in het Engels verkrijgbaar was en in Malága op verzoek werd uitgereikt. De routegids wordt helaas NIET meer bijgedrukt, maar is dus nog wél gewoon in PDF-vorm verkrijgbaar. Op termijn is het de bedoeling dat er ook een Engelstalige app komt. Wanneer? Wie zal het zeggen….

Op dit moment is alleen nog de app van de GR-249, de Gran Senda de Malaga, beschikbaar. Deze kun je downloaden via https://www.gransendademalaga.es/en/8033/augmented-reality-app. Vanaf het moment dat de app van de GR-141 ook verkrijgbaar is, zullen we dat via deze pagina communiceren!

Verder info:
Principal de la Diputación de Málaga
C/ Pacífico 54
29004 Málaga
Tel. 952 133 500 – 952 069 900
info@malaga.es

3. Dan de website van de route: www.gransendademalaga.es/es/etapas/. Dit is weliswaar een overkoepelende website van alle wandelroutes in Malaga, met de GR-249 als hoofdroute. Door GR-141 aan te vinken (of ‘search’ te gebruiken), kom je bij de Gran Senda de la Serranía de Ronda en kun je de hele route per dag bekijken en eventueel printen. De website is er ook in het Engels.
Overigens is het wel de bedoeling om in de toekomst een eigen website voor de GR-141 op te tuigen. Wanneer? Wie zal het zeggen…

4. Tot slot de routegids. Die bestond dus ooit en werd toen uitgegeven door Toerisme Malaga. Maar de gids wordt helaas niet meer herdrukt en is alleen nog verkrijgbaar in PDF-formaat.
Sinds 2021 geeft de bekende Engelse uitgeverij Cicerone echter de routegids Trekking the GR-141: La Gran Senda de la Serranía de Ronda uit. Geschreven door Andalusië-kenner Guy Hunter-Watts. Of de gids echt een toegevoegde waarde heeft is twijfelachtig. Alle informatie is ook elders verkrijgbaar (hier!) en het nadeel van een routegids blijft toch dat hij snel is verouderd. Eén van de kritiekpunten van gebruikers van de gids is, is dat Hunter-Watts de route in GPS niet toestuurt terwijl hij dat wel belooft. Is overigens ook niet nodig, want met onze route in Komoot kun je hem perfect nalopen. Maar oordeel zelf. De gids kost rond de € 25,-.

Zwaarte van de route

De GR-141 is een serieuze meerdaagse trektocht en niet geschikt voor beginnende wandelaars zonder ervaring in de bergen. Dagelijks moeten er niet alleen flink wat kilometers worden afgelegd, ook de te maken hoogtemeters zijn aanzienlijk. Vooral de tweede dag is lang (bijna 24 km) en vermoeiend, maar zou in tweeën gedeeld kunnen worden door gebruik te maken van een lift of taxi (zie: ‘De route lopen in meer dagen’).
Wie de hele route ‘gewoon’ in zes dagen doet, heeft beslist een goede conditie en wandelervaring nodig. Vergeet ook niet dat je weliswaar geen complete kampeeruitrusting mee hoeft te torsen, maar dat je wel bagage nodig hebt waar je zes dagen en vijf nachten mee vooruit kunt. Regenkleding en een warme trui voor ‘s avonds mogen daarbij niet ontbreken.

Markeringen

De hele GR-141 is, op een aantal missers na, uitstekend gemarkeerd met paaltjes, bordjes, verfstrepen en steenmannetjes. In 2020 liepen we tijdens de laatste dag vrij kort na het vertrek ernstig verkeerd, maar in 2025 bleek dat probleem te zijn opgelost en hadden we geen moeite om de markeringen en steenmannetjes te volgen. In 2025 liepen we op dag 3 enkele kilometers na het vertrek in El Colmenar ook ergens verkeerd. Maar door even te zoeken, zaten we snel weer op het goede spoor. In de van dag-tot-dagbeschrijving zullen we deze knelpunten onder de aandacht te brengen.

Ondanks de puike markering van de route, raden we ten zeerste aan ook een gps-track te gebruiken. Dat geeft onderweg zekerheid op de momenten dat je twijfelt en is op sommige momenten zelfs ‘onmisbaar’.

Beste seizoen

De maand oktober 2020 is ons als wandelmaand uitstekend bevallen. Je profiteert dan nog van de langere dagen en de temperatuur overdag is zeer aangenaam. Tijdens die wandelweek viel de regen de tweede dag met bakken uit de lucht; dat risico heb je nu eenmaal in het najaar. Overdag liepen we met een gemiddelde temperatuur van zo’n 23 graden. Korte broekenweer! Alleen tijdens de eerste wandeldag was het nog erg heet, zo’n 28 graden. Daarna hebben we die hoge temperatuur niet meer gehaald. ’s Nachts koelde het behoorlijk af, tot een graad of tien in de bergen.

Het voorjaar is natuurlijk ook een prima periode omdat de natuur dan volop in bloei staat. Vanaf maart is het langer licht en neemt de kans op regen af. Maar dat is absoluut geen zekerheid, want juist in maart 2025 viel er rond Malága heel veel regen (en was het in Nederland kurkdroog….)! Sowieso heb je nooit een garantie voor mooi weer, ook in Andalusië niet. Zelfs tot in mei kun je pech hebben en dagen achter elkaar regen hebben met temperaturen rond de 10 graden….

In maart/ april kun je in principe rekenen op een temperatuur van rond de 23 graden overdag met uitschieters naar boven en naar beneden. In april 2025 liepen we de route nog eens helemaal en hadden we op dag 1 regen (zodat we het schema aan moesten passen). Verder die week alleen maar zon en mooi weer met een fijne temperatuur. Door de regenval eerder in maart 2025 was de natuur ontzettend groen en liepen er onderweg talloze waterstromen. Die zorgde overigens nergens voor grote problemen, maar wel was een deel van de route op dag 4 (langs de Río Genal) verwoest en moesten we behoorlijk omlopen. Inmiddels zijn de problemen daar opgelost, maar het is raadzaam altijd rekening te houden met het weer!
Door de lange en pittige dagen en het gebrek aan water moet je de hete zomermaanden absoluut vermijden. Een hele dag met meer dan 40 graden en windstil weer door een open terrein worstelen is beslist niet ongevaarlijk en slaat al snel een gat in je watervoorraad.

Waar je wel rekening mee moet houden; sommige hotels en restaurants sluiten eind oktober. Goed om dat even in de gaten te houden (zie overnachtingen!)

Overnachtingen

Als je het routeboek volgt en je wandelt de hele GR-141 in zes dagen, dan moet je vijf keer een overnachting boeken. Dat is op zich geen probleem, maar het bergdorp Alpandeire bijvoorbeeld had tijdens onze wandeling in oktober 2020 slechts één accommodatie beschikbaar en deze was gesloten. In april 2025 was dat nógmaals het geval en weken we uit naar een Casa Rural in het dorp. Het Hotel Casa Grande de Alpandeire lijkt in de praktijk alleen open te zijn van woensdag tot en met zaterdag. Hou daar dus rekening mee bij het plannen van je tocht!

Tijdig boeken is sowieso overal absoluut wenselijk. Mocht er daar namelijk geen kamer beschikbaar zijn (of het hotel is dicht op de dag dat jij er wilt slapen), dan heb je meteen een logistiek probleem (of een logistieke uitdaging voor de optimisten onder ons). Dit probleem – of deze uitdaging – is eventueel op te lossen door een taxi vanuit Ronda te regelen die je heen en weer brengt naar een ander hotel. Zie onder taxi voor meer informatie.

We boekten alle overnachtingen via booking.com en dat werkte prima. De logistieke problemen die ontstonden hadden niets te maken met booking.com.

Overnachtingen 2020:
Tijdens onze tocht in oktober 2020 sliepen we uiteindelijk op vier verschillende adressen. Dat hadden er vijf moeten zijn maar de laatste nacht in Alpandeire kregen we niet rond. De overnachtingen boekten we ruim van tevoren omdat we niet het risico wilden lopen dat we ergens geen plek zouden hebben. Ondanks deze voorbereiding moesten we ter plekke toch nog improviseren. Eén overnachting (in Jimera de Líbar) werd i.v.m. een uitbraak van corona op het allerlaatste moment geannuleerd. Daar vonden we een (duur en niet aangenaam) alternatief voor dat redelijk in de buurt lag. Een andere overnachting (in Alpandeire) bleek niet te realiseren omdat het hotel juist op onze aankomstdag  gesloten bleek te zijn. Andere accommodatie was ter plekke niet boekbaar. We hebben dit opgelost door een taxi naar Ronda te nemen en de volgende dag weer terug te keren naar het eindpunt van de vorige dag. Op die manier konden we de laatste etappe alsnog lopen. Hou dus rekening met ‘rustdagen’ van hotels als je je wandelschema opstelt!

* Op de website gransendademalaga.es (de grote routepaden van Malaga) vind je ook informatie over overnachtingsadressen langs de GR-141. Deze staan niet in de routegids. Per etappe: etappe 1, etappe 2, etappe 3, etappe 4, etappe 5 en etappe 6.

Overnachtingen 2025:
In 2025 vonden we overal een slaapplek, maar bleek Alpandeire opnieuw een bottleneck. Het enige hotel (Casa Grande) was op de dag dat wij er wilden slapen (dinsdag) gesloten. We weken uit naar een Casa Rural (Casa Cruz Chiquita) in het dorp die goed beviel. Nadeel is dat je het hele huis moet huren en daar hangt een prijskaartje aan (€ 140,- per nacht).
Verder hadden we op El Colmenar na overal andere accommodatie dan in 2020. Zie het uitgebreide overzicht bij de dagetappes!

Overnachten in Ronda

2020: La Colegiata de Ronda

De route begint en eindigt in Ronda. Een heerlijk stadje om langer te verblijven! We sliepen er voorafgaand en na onze tocht in het uitstekende appartementencomplex La Colegiata, gelegen aan het gezellige Plaza Duquesa Parcent aan de rand van de oude (boven)stad. Flexibele eigenaar die prima in het Engels communiceert. We mochten zelfs overbodige spullen achterlaten gedurende onze trip. De prijs voor een kamer zal zo rond de € 50,- per nacht zijn. Je beschikt dan tevens over een koelkast en kookgelegenheid. In totaal zijn er vijf appartementen.

Supermarkten vind je op loopafstand van je appartement, net als restaurants en tentjes waar je kunt ontbijten. Restaurant Mesón Catedral is om de hoek maar heeft matige recensies. We ontbeten een keer bij het restaurant-kiosk El Castillo wat prima was, maar ook stevig aan de prijs. Direct op de hoek bij je appartement zit ook een bar die tijdens ons verblijf (corona?) niet open is geweest.

Een eventuele auto kun je in de buurt betaald parkeren bij Parking El Castillo aan het plein. Voor een week loopt dat al snel stevig in de papieren. We hadden er een stukje lopen voor over en zetten onze auto gratis neer in een van de straten rond de Plaza Ruedo Alameda.

2025: Parador de Ronda

Eerlijk is eerlijk. We hadden het geluk in 2025 wat ‘sponsoring’ te ontvangen in de vorm van hotels. Daar zat ook het luxe Parador de Ronda bij dat letterlijk aan de voet staat van de Puente Nuevo. Dichterbij kun je nauwelijks komen. Het is een markant gebouw, groot en met veel kamers. Met een beetje geluk heb je uitzicht over de brug en het schitterende achterland. Paradores zijn ‘staathotels’, veelal cultureel erfgoed of op bijzondere plekken. In heel Spanje zijn het er inmiddels zo’n 100.

Echt persoonlijk is dit hotel niet, daarvoor is het te groot. Veel toeristen ook die hier overnachten. Personeel spreekt daardoor ook goed Engels. Het heeft een restaurant dat we niet hebben uitgetest. Het ontbijt was geweldig; zoveel keuze hebben we in de week erna niet meer gehad. De auto kun je voor
€ 20,- per nacht kwijt in de parkeergarage wat handig kan zijn. Reken op € 200,- per nacht voor een kamer. Maar via bijvoorbeeld booking.com heb je soms aanbiedingen. Mooie ervaring voor een nacht als je het geld er voor over hebt!

2025: Hotel Soho Boutique Palacio San Gabriel Ronda

Ook de laatste nacht mochten we wederom dichtbij de Puente Nuevo slapen, maar dan op een andere plek en aan de andere kant van de brug. Dit hotel is met 23 kamers duidelijk minder groot en daardoor wat persoonlijker dan de Parador. Het hotel zit in een voormalig woonhuis van een rijke familie en dat is te zien. Veel foto’s van Spaanse beroemdheden aan de muur die hier hebben geslapen. Verder de gebruikelijke boutiquehotelzaken: antiek gecombineerd met modern, kunst aan de muur etc. Prima ontbijt (in shifts vanwege de beperkte ruimte). Auto parkeren kan niet voor de deur maar niet ver er vandaan is een grote parkeerplaats. Aardig personeel dat goed Engels spreekt. Kamer was best curieus met een hemelbed en ‘allerlei’ hoeken en nisjes. Sfeervol als het je smaak is.

Restaurants in Ronda

Ronda heeft een keur aan leuke, goedkope, dure, eenvoudige en moderne restaurants en andere ‘eetplekken’. Wij kunnen de volgende adressen aanbevelen:

• Cafetaría Casa Carmen. Eenvoudige, maar geweldige plek voor ontbijt, naast Hotel San Francisco. Ook vers brood te koop. Goeie koffie. Veel keuze.
  Adres: Calle María Cabrera,8.
• El Lechuguita. Moderne bar. Jonge mensen. Fantastische, fantasierijke tapas. Buitenterras met hoge tafels. Vlot en hip. Lekkere wijnen. Place to be…
  Adres: Calle Virgen de los Remedios, 35.

Horeca onderweg

Bijna iedere dag kom je door een dorp of meerdere dorpen waar ‘iets’ gegeten en gedronken kan worden. En als je het een beetje uitkient, kun je bijna iedere dag tussen de middag (pakweg tussen 13.30 en 17.00 uur) ook nog eens aanschuiven aan de warme dis.
Alleen tijdens de tweede en zesde wandeldag is schraalhans keukenmeester. En laten dat nu net de langste en zwaarste wandeldagen zijn. Zorg op deze dagen (en zeker op de tweede dag) voor voldoende mondvoorraad en water door deze in te kopen bij je overnachtingsplek.

Inkopen doen

Op deze route vind je in letterlijk ieder dorp wel een klein winkeltje waar ze ook brood, groente, fruit en beleg verkopen. Deze (relatief prijzige) winkels openen vaak pas om 09.00 uur en gaan dicht om 13.30 of 14.00 uur om dan weer om 17.00 uur te openen. Tot meestal 21.00 uur. De ‘middagopening’ is echter zeker geen garantie in ieder dorp. Als je zeker wilt zijn van je zaak, doe dan de inkopen in de ochtend. In Alpandeire bijvoorbeeld ging de winkel om 08.00 uur open en sloot al om 10.00 uur. Deze dorpen zijn zo klein dat het gewoon niet lonend is om de hele dag open te zijn. Ons advies: doe meteen inkopen als ze open zijn, dan weet je zeker dat je niet misgrijpt!
Overigens is het niet altijd duidelijk waar de plaatselijke super zich nu precies bevindt. Meer dan een deur met daarvoor een muggengordijn is het vaak niet. Geen uithangbord, geen reclame; ogenschijnlijk gewoon een huis als vele andere. Even vragen helpt!

Op zaterdag zijn de kleinere winkels alleen in de ochtend geopend en soms ook op zondag, maar dat is zeker geen standaard. Maak dus nogmaals gebruik van de momenten dat je proviand in kunt slaan.
Grote supermarkten tref je, buiten Ronda, verder nergens onderweg meer aan. In Atajate is alleen een bakker waar je wat kunt bestellen, verder geen winkels in het dorp.

Ons etappeschema (2020 en 2025)

Dag 1: Ronda – Jimera de Líbar: 22.1 km
Dag 2: Jimera de Líbar – El Colmenar: 23.3 km
Dag 3: El Colmenar – Benarraba: 18.3 km
Dag 4: Benarrraba – Benaularía: 11.9 km (2020)
Benarraba – Benadalid: 14.9 km (2025)
Dag 5: Benaularía – Alpandeire: 14.4 km (2020)
Benadalid – Alpandeire: 11.4 km (2025)
Dag 6: Alpandeire – Ronda: 17.6 km

Etappe 1: Ronda – Jimera de Líbar

Wandelafstand:  22,1 km
Looptijd: ca. 6  uur
Hoogteverschil: 460 m stijgen en 660 m dalen
Zwaarte van de wandeltocht: Middelzwaar. Lange eerste dag met nog een stevige klim aan het einde van Estacíon Jimera de Líbar naar Jimera de Líbar. Begin van de route asfalt, daarna bredere onverharde paden en vervolgens smalle bergpaden. Technisch geen grote problemen. Bij regen eventueel alternatieve oversteek Río Guardiaro.
Horeca: ja. Benaoján en Estación de Benaoján

De GR 141 begint aan de Plaza de María Auxiladaro aan de uiterste westkant van de stad. Vanuit hier volgt meteen een steile en spectaculaire afdaling over een slingerend, goed geplaveid pad in het ‘ravijn’ van de Rio Guadalevin. In het dal kom je uit bij wat losse huizen onder de naam Los Molinos. Hier steek je de rivier voor het eerst over en wandel je langs prachtige fincas met tuinen en boomgaarden. Net als het asfalt (weinig verkeer overigens) begint te vervelen, ga je een pasje over en loop je verder over een halfverharde autoweg. Kijk vooral nog even terug naar Ronda, want zo mooi als vandaag zie je de stad niet meer liggen! Je loopt nu langs wegkanten vol agaves en losse boerderijen (het gehucht Travesía) richting de hoge bergen van de Sierra de Grazalema.

Vóór het oversteken van de spoorweg, kun je even pauze houden bij een helder zijriviertje in de schaduw van een paar bomen. Waar de verharde weg naar links voor het spoor afbuigt, steek je de de spoorweg over en neem je een smallere onverharde ‘weg’ pal langs de spoorlijn. Deze weg door een overweldigend landschap volg je bijna 3 km tot de weg links weer afbuigt over het spoor. Wij lopen rechtdoor en volgen vrijwel direct een pittig stijgend voetpad tot op een brede pasvlakte.

Na de pas volgen vooral akkers vol olijfbomen. Het werkelijk prachtige pad eindigt uiteindelijk in Benaoján. Een levendig dorpje met een school en twee kroegen in de ‘hoofdstraat’. Je loopt het dorp helemaal door en je volgt een tijdje een fraaie wandelpromenade naast de weg, tot je in een bocht een smal pad vindt dat afdaalt tot aan Estación de Benaoján.
Je daalt af tot aan de oevers van het water en over een onverhard paadje loop je naar een oversteekplaats die bestaat uit brede stenen. Aan de overkant pik je dan een breed pad op.
Let op: In 2025 stond het water van de Río Guadiaro zo hoog dat de oversteek bij Estacíon de Benaoján niet mogelijk was! Wat je dan moet doen, is teruglopen naar het station en dan via de Carretera de la Estacíon de Benaoján naar de doorgaande weg ((MA-7401) lopen. Hier rechtsaf, de brug over en via een smal paadje afdalen naar de andere oever. Daar pik je een breed wandelpad op langs het water en even later bereik je het punt waar je anders zou zijn overgestoken en zit je weer op de route!

Het pad dat je langs het water en het spoor loopt is van een ongekende schoonheid. Het heet de Mr Hendersons Walk, vernoemd naar Sir Alexander Henderson die de 178 km lange spoorweg  tussen Algericas aan de kust en Ronda in 1892 financierde. Er rijden maar heel weinig treinen per dag (drie heen en drie terug); als er geen rotsblokken op het spoor liggen….;). De stations in de dalen zijn vooral aangelegd voor de dorpen hogerop de berg.
Wat volgt is een wonderschone trekking door een indrukwekkend, ruig en (meestal) groen dal. Toen wij er in april 2025 liepen stond er een ongelofelijke hoeveelheid bloemen. Van klaprozen tot slangenkruid en van affodil tot wilde rucola en gele gaspeldoorn.
In het begin loop je nog vlak langs de rivier en de spoorlijn; heel spectaculair! Met het nodige klimmen en dalen bereik je uiteindelijk weer het spoor en de rivier en loop je ‘vlak’ Estación Jimera de Líbar binnen. Allioli Bar y Más ligt aan de andere kant van het spoor (bereikbaar door een tunneltje). Misschien een goed idee daar nog wat te drinken voor je de laatste pittige klim omhoog doet naar Jimera de Líbar zelf (nog 1,5 km!); het dorp dat je boven je al prachtig ziet liggen in de kom van een berg.

Bar Allioli is een eenvoudige bar die zich erop beroept geweldige hamburgers te maken. De keuze is inderdaad enorm en de burgers zijn prima. Wel vette frites. Aardige mensen (uit Engeland en Denemarken) en je kunt er lekker buiten zitten. Binnen zijn meer dan zeshonderd flessen bier uitgestald…een soort museum eigenlijk. Eigenaar Paul heeft ze allemaal geproefd, zegt ie. De slechtste vindt hij…Heineken. En Corona. La Chouffe is er op de tap! Bar Allioli is curieuze plek met curieuze eigenaars. Vaak live muziek (weekend!) op het pleintje voor de bar. Bij ons schalde er Doe Maar uit de boxen…..;)

Die klim uiteindelijk naar Jimera de Líbar gaat over een speciaal voor wandelaars aangelegd keienpad, (‘een promenade’) langs en over de verharde weg. Dus van het verkeer heb je nauwelijks last! Uiteindelijk loop je zo het dorp binnen.

Horeca onderweg in: Ronda (start), Benaoján, Estación de Benaoján, Estación Jimera de Líbar, Jimera de Líbar (finish)

Etappe 1 op kaart & gps

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Download file: GR%20141%20etappe%201%20Ronda-%20Jimera%20de%20Líbar.GPX

Overnachten dag 1: Jimera de Líbar

Hotel Rural Inz-Almaraz

Hoewel we in 2020 niet terecht konden in Hotel Rural Inz-Almaraz in Jimera de Líbar (de reservering werd een dag van tevoren geannuleerd vanwege een uitbraak van corona in het dorp), was het in 2025 wel raak. Het is gelegen middenin het dorp, op een steenworp van winkels en restaurants. Het hotel heeft zelf ook een restaurant. Hoewel het hotel en restaurant ietwat pretentieus overkomen, is de eindbeoordeling dat het prima is voor een nacht maar niet heel speciaal. De eigenaar is aardig en behulpzaam, maar niet direct betrokken bij wandelaars. Hij spreekt een beetje Engels en dat kan handig zijn als je het Spaans niet machtig bent. Het ontbijt (€ 4,-) per persoon moesten we apart afrekenen. Het avondeten week af van wat je normaal op het platteland van Spanje krijgt: couscous en curry, maar dan op z’n Spaans. Het restaurant is niet alle dagen geopend en andere alternatieven zijn er niet. Hou hier dus eventueel rekening mee als je boekt!

Alternatief: Cabañas Jimera de Libar

Het enige haalbare alternatief nadat het hotel onze kamer in 2020 had geannuleerd was Cabañas Jimera de Libar. We kwamen terecht op een totaal lege camping waar ook wat ‘blokhutten’ stonden die duidelijk ingericht waren voor grotere groepen. Er was verder niemand op het terrein en de cabaña zelf was donker en vrij sfeerloos. Maar er was een warme douche, een koelkast en kookgelegenheid. De camping is gelegen aan de doorgaande weg tussen Benaoján en Cortes de la Frontera. Omdat het een accommodatie is voor grotere groepen én omdat je minimaal twee nachten moet boeken, is het een prijzig alternatief (ca. € 135,-) en eigenlijk alleen zinvol als je geen andere optie hebt.

Etappe 2: Jimera de Líbar – El Colmenar

Wandelafstand:  23.3 km
Looptijd: ca. 7  uur.
Hoogteverschil: 600 m stijgen en 870 m dalen
Zwaarte van de wandeltocht: Zwaar. Een lange dag met een prachtige, maar vermoeiende finale. Nauwelijks asfalt. Aanvankelijk nog brede en onverharde wegen, later smalle bergpaden. Rondom de Puente de los Alemanes na 20 km een passage met ladders, trappen en kabels. Technisch niet ingewikkeld, maar bij regen en mist goed opletten. Ook het deel daarna, steile afdaling (!), is bij regen extra vermoeiend.
Horeca: nee

Bereid je voor op een lange, vermoeiende maar onvergetelijke wandeldag! Veel losse boerderijen in het begin, maar nergens koffie….Wel veel eiken, geiten, schapen en de beroemde zwarte varkens die de onovertroffen Pate Negra ham leveren. Een dag ook die vanaf het dorp meteen al mooi onverhard, dalend begint. Je wandelt door een breed, groots en imposant berglandschap met in het westen de ruige toppen van de Sierra de Grazalema.  Je volgt langdurig een vrij brede track langs schapen- en geitenboerderijen en plantages van kurkeiken en walnotenbomen. Af en toe steek je een stroompje over. Zeker na langdurige regenval kan het pad drassig en modderig zijn. Vermoeiend lopen! Het wordt uiteindelijk een paadje maar na ca 1,5 uur bereik je een halfverharde weg met een bron (pauze!). Later wordt dit brede spoor smaller en de natuur mooier. Je bereikt Siete Pilas (een nederzetting met wat huizen en boerderijen en dorpsgekken) na ca 3 uur wandelen. Hier kun je opnieuw een pauze plannen (speeltuintje met picknickbank). Je bereikt even later na een stevige afdaling een gloednieuwe asfaltweg. Mocht je de etappe in tweeën willen delen, dan zou je hier met een taxi kunnen afspreken. De volgende dag pik je dan ook hier de route weer op.

Aan de andere kant van de weg kom je op een vervelend keienpad dat gelukkig later beter wordt en op een bredere onverharde weg uitkomt.  Deze weg volg je nu lange tijd en na de laatste geitenboerderij aan de rechterkant begint een lange en soms steile klim naar de Puertos de las Fresreda. Hier begint een andere wereld met hoge, kale rotwanden. Ook zie je de spoorrails ver beneden je weer liggen.
Tot een vervallen boerderij met een ‘eeuwenoude’ vijgenboom die wijd vertakt is (de Cortijo del Corde) wandel je over een vrij brede onverharde weg, daarna begint nog meer spektakel! Vanaf de cortijo volg je een smal bergpad door een indrukwekkende kloof: de Cañón de las Buitreras. Net als gisteren zie je rivier en spoorlijn in de diepte. De vallei is ontzettend groen en ruig. Het is hier pittig wandelen met veel klimmen en dalen. Bij regen kunnen de paden en (soms) treden en trappen glad zijn. Let ook op de vele vale gieren (Buitreras) die hier rondzweven. Af en toe moet je ook kruip-door-sluip-door dwars door een dicht bosje of het struikgewas.

Uiteindelijk volgt het spectaculairste deel van de route: de Puente de los Alemanes met (natuurlijke) trappetjes, ladders, staaldraad en zelfs een donkere tunnel om door een berg ‘heen te steken’. Een zaklamp is net niet nodig (lampje van je telefoon handig), maar het kan binnen wel nat zijn. Nauw is het sowieso. Eerst is het klimmen geblazen naar een breed plateau. Het zicht op het wondermooie dal is verpletterend; andere mensen kom je (zeer waarschijnlijk) niet tegen.
Wat dan volgt is een zeer indrukwekkende maar lange en vermoeiende afdaling helemaal naar de rivier die op plekken een wilde canyon vormt (plekken om te zwemmen bij mooi weer). Pas bij een oversteek van een prachtige stalen hangbrug wordt de kloof breder en het pad makkelijker. Bij een elektriciteitscentrale bereik je dan eindelijk weer de verharde weg. Dan is het nog ca 10 min. naar El Colmenar. Ons hotel lag aan de andere kant van het spoor, wat hogerop in het dorp.

Horeca onderweg in: Jimera de Líbar (start), El Colmenar (finish)

Etappe 2 op kaart & gps

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Download file: GR%20141%20etappe%202%20Jimera%20de%20Líbar%20-%20El%20Colmenar.GPX

Overnachten dag 2: El Colmenar

Hotel Hospederia Las Buitreras

Na een zeer lange en zware dag met veel regen waren we in 2020 erg blij met Hotel Hospederia Las Buitreras. Gelukkig had het ook een restaurant wat betekende dat we rechtstreeks vanuit de warme douche meteen aan konden schuiven aan het avondeten. Ook in 2025 is het nog steeds een vrij groot en beetje donker hotel, wat hoger gelegen, net buiten het dorpje aan de rand van de natuur. Ruime kamer met bad. Lekker gegeten, maar niet heel bijzonder en ietwat aan de prijzige kant. De volgende dag wel een uitgebreid ontbijtbuffet met uitstekende koffie. Bij de bar konden we ook flessen water kopen voor onderweg. Het hotel heeft verder een mooi zwembad in een fraai aangelegde tuin waar we helaas geen gebruik van hebben kunnen maken (zoals overal in Spanje pas open vanaf juni tot september). De eigenaar sprak redelijk Engels. Mocht je aankomen bij het hotel en er is niemand, dan vind je op de deur een telefoonnummer. De eigenaar is er dan binnen 10 minuten.

Etappe 3: El Colmenar – Benarrabá

Wandelafstand:  18,3 km
Looptijd: ca. 6  uur
Hoogteverschil: 890 m stijgen en 590 m dalen
Zwaarte van de wandeltocht: Middelzwaar. Na de zware etappe van gisteren toch opnieuw een stevige dag die begint met een lange (maar gelukkig vrij geleidelijke) klim van 600 m naar de Puerto del Hacho. Ook in de finale wacht je na een lange afdaling opnieuw een (steile) klim naar Benarrabá.
Horeca: ja (Gaucín)

We verlaten de vallei van de Guardiaro en lopen vandaag naar de vallei van de Genal. Maar zover het zover is: we dalen vanaf het dorp (loop er ook even doorheen. Er zijn wat supermarktjes) eerst af naar de Guardiaro. Kijk vooral ook even naar de enorme forellen in het water.
Ná de brug nemen we een onverhard pad naar links een stukje langs de rivier (drassig bij regen). Vanaf hier alleen maar naar boven door paardenweitjes, velden vol distels en mimosa en losse bomen. Heel veel hekken! Let goed op de markeringen en eventueel steenmannetjes. Vanaf de helling heb je af en toe een prachtige terugblik op El Colmenar. Na ca 3 km klimmen bereik je een oranje huis aan een gravelweg.

Hier afwisselend over een brede weg, dan weer een smal pad door het bos. Goed opletten want op dit deel ontbreken soms de markeringen. Over een prettig wandelpad loop je het bos uit en kom je op een mooie groene vlakte op zo’n 600 meter hoogte. Met geluk cirkelen hier (letterlijk!) tientallen gieren rond op zoek naar prooi. Lunchpauze? Vanaf de ‘vlakte’ verder over een bredere weg, lekker stijgend tot je opnieuw in het bos een klein pad gaat volgen. Dat voert door een smalle ‘kloof’ naar een soort pas op ca 800 meter. Vanaf hier heb je een machtig uitzicht over de bergwereld om je heen. Je stijgt nog iets door tot 830 meter langs de Pico de Hacho. Dan zie je Gaucín al liggen in de diepte. Je daalt af tot in het stadje zelf. Wij kwamen uit bij en benzinepomp waar ook meteen een aardig restaurant lag: Venta la Serranía. Het is verderop gelegen Cafetaria La Cruz is een andere optie.

Gaucín is relatief groot en levendig. We kozen er in 2020 voor om dwars door Gaucín heen te lopen en aan het einde van het stadje het officiële pad weer op te pikken. Wat ook kan is langs de doorgaande weg, onderlangs het stadje blijven lopen.
Net na de laatste bebouwing gaat er een onverhard pad naar links. Wat volgt is een prachtig smal pad op hoogte door plantages met kurkeiken dat later een bredere ‘weg’ wordt. Verrukkelijke wandeling langs de bergwand to aan een weg die je oversteekt. Daarna wordt het wat ‘taaier’ allemaal en is de route wat minder interessant.
Het venijn zit hem echter wederom in de staart. De brede weg komt uit op een plek met een waterbak. Dan duik je over een klein pad met talloze serpentines af naar opnieuw een brede onverharde weg en meteen verder naar de Arroyo de las Veguetas, een zeer waterrijk gebied. Eenmaal beneden nog eens loeisteil omhoog langs langs tamme kastanjes, fruitbomen, vijgenbomen, een kerkhof, vruchtbare akkers en de eerste huizen van Benarrabá. Benarrabá schurkt zich zonnig en hagelwit tegen een vallei aan en ligt op 550 meter hoogte. Bijna geen meter in het dorp is vlak. Het is vooral een alleraardigst klein en sympathiek plaatsje.

Horeca onderweg in: El Colmenar (start), Gaucín, Benarrabá (finish)

Etappe 3 op kaart & gps

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Download file: GR%20141%20etappe%203%20El%20Colmenar%20-%20Benarraba.GPX

Overnachten dag 3: Benarrabá

Benarrabá Hostel

2020: Benarrabá Hostel is een modern, nieuw en fris hotel in het midden van een levendig dorpje. Het hotel met 13 kamers is pas in 2019 gebouwd met geld van de gemeente en andere investeerders. Populair bij wandelaars. Het plein voor het hotel werd tijdens ons verblijf volledig opnieuw ingericht met bankjes, nieuwe straatstenen, lantaarnpalen en palmbomen. Je zou dit bijna een designhotel kunnen noemen, maar daar is het toch net te basaal voor. Veel wit aangevuld met fel Mondriaan-rood en -geel. Fijne, lichte, smaakvol ingerichte moderne kamer met uitzicht op het plein. Zachte handdoeken en fijne douche. Een klein balkon waar je je schoenen en kleding kunt luchten. Eenvoudig ontbijt (wel slechte koffie…) met geweldig uitzicht op de bergen! Je kunt er niet eten maar er zijn diverse leuke tapasrestaurants in het dorp zelf. Onze sleutel zat in een sleutelkastje met code en die communicatie liep prima. Lekkere plek om eventueel nog een nacht te blijven. Ook zeer geschikt voor gezinnen en grotere groepen.

2025: Het Banu Rabbah hotel ligt aan rand van het dorp. Dit grote en enigszins gedateerde hotel (vooral het zwembad verkeert in deplorabele toestand) is prima voor een nacht. Mooie uitzichten en redelijk ruime kamers. Veel groen rondom. Het hotel heeft ook een restaurant dat hipper en moderner is dan dat je meestal elders aantreft. Verrassend goed eten ook! Wij aten er een prima lasagne en couscous.
Het ontbijt daarentegen is (zoals vaker in Spanje) niet erg verrassend. Eigenaresse voorkomend en behulpzaam. In het dorp kun je inkopen doen bij een kleine supermarkt. Er is ook een Farmacia.

Etappe 4: Benarrabá – Benadalid (2025)

Wandelafstand:  14,9 km
Looptijd: ca. 4-5  uur.
Hoogteverschil: XXXX m stijgen en XXXX m dalen
Zwaarte van de wandeltocht: Licht-middelzwaar. Na de drie voorgaande dagen is dit een welkome etappe. Het is vooral genieten van deze prachtige dag die een groot deel langs het water gaat. Onderweg eventueel lunchen bij Venta de San Juan voordat je aan een laatste, vermoeiende klim van een kleine 500 m naar Benalauría begint. Vanaf daar nog eenvoudig 3 km doorlopen naar Benadalid
Horeca: ja (Venta de San Juan, beperkt en Benalauría)

In 2020 liepen we ‘maar’ tot Benalauría wat een relatief korte etappe opleverde. Omdat de accommodaties daar beperkter zijn dan in Benadalid, kozen we ervoor om in 2025 door te lopen naar Benadalid. Vandaag volgen we delen van de GR-249 (Gran Senda de Malaga) die een totale lengte heeft van 739 km.

Onze route begint pal voor de deur van het hotel! Vanaf de rand van het dorp volgt bijna meteen een behoorlijk steile afdaling. Vooral bij nat weer is het opletten geblazen hier. Overal waar je kijkt, zie je uitgestrekte bossen. Een groene zee tot zover het oog reikt. Het witte dorp dat je in de verte ziet liggen, is overigens Genalguacil. Veel kurkeik ook waarvan de bast om de negen jaar wordt ‘geoogst’. Bossen met kurkeik zijn verdeeld in 9 pelas. Ieder jaar wordt een andere pela onder handen genomen en na negen jaar ben je weer terug bij de eerste waar de bast inmiddels weer is aangegroeid. Meer weten over kurk? Lees dan zeker dit verhaal. Let verder in het najaar op de prachtige herfstkrokussen die hier overal uit de grond schieten.

Na 2,7 km wandelen bereik je wat bebouwing en een stenen brug en een recreatieterrein: de Prado de la Escribana.  Hier ontvouwt zich ook een machtig mooi dal, dat van de Río Genal. Wat nu volgt is een machtig stuk langs de rivier. Je blijft heel dicht langs de rivier en waar dat lastig is, zijn bruggetjes, trappetjes, staaldraden en vlonders aangelegd. Een heuse mini Caminito del Rey! Spannend, leuk, mooi en zeer waterrijk en groen. Héél anders dan alle dagen ervoor. Op regenachtige dagen kan dit traject lastig zijn. Op warme dagen is het er druk met Spanjaarden….

Het pad is hier niet altijd even duidelijk, dus let goed op de markeringen en je gps-track. Gezien de bomen en takken die her en der liggen, zie je goed dat de rivier op sommige plekken fors buiten de oevers kan treden.

Let op: In 2025 was een cruciaal deel van de route langs de Rio Genal vernield door de eerdere regenval in maart. Er werd onderhoud gepleegd aan de route en het was niet mogelijk om het traject met de vlonders en trappetjes langs het water te lopen Helaas! Een alternatief werd niet geboden (typisch Spaans zouden we willen zeggen…). Het is helaas ondoenlijk uit te leggen hoe wij er ons hebben uit gered, maar via een grote omweg kwamen we uiteindelijk weer aan de oevers van de Rio Genal terecht.

Langs fraai aangelegde tuinderijen, schuurtjes en losse huizen bereik je over een smal pad uiteindelijk restaurant Venta San Juan en ook de verharde weg. Een drukke, levendige plek, zeker in de weekends. Prima stop voor een drankje of lunch (met de nadruk op vlees). Buiten het hoogseizoen is het restaurant alleen op vrijdag, zaterdag en zondag geopend! De taart is er heerlijk. En je kunt er ook losse flessen water kopen.

Vanaf de camping aan de hoofdweg, loop je een stukje langs de weg om vervolgens een loeisteil pad omhoog te nemen (dit kun je voorkomen door over de weg door te lopen). Bij een huis verlaat je de verharde weg en loop je langdurig en vrije vermoeiend omhoog over een smal (soms breed) pad dat pas weer afvlakt bij een plek die El Bailadero heet: wat huizen, een uitzicht punt, een Maria-beeld en een speeltuintje. Onderweg veel tamme kastanjebomen en prachtige vergezichten op Alpandeire, Faraján en Júzcar.
Vanaf hier loop loop je makkelijk en tamelijk vlak Benalauría binnen. Het is een klein, maar fijn stadje met twee winkeltjes, twee cafés aan en op het plein en veel nauwe keienstraatjes waar het lekker struinen is. Prachtige fotomomenten aan de rand van het dorp.

Door het dorp loop je naar de rand en over een verharde weg verder naar een doorgaande weg (de A369). Aan de andere kant van deze weg pak je een onverhard pad op en loop je min of meer parallel (maar zonder grote hoogteverschillen) heerlijk verder naar Benadalid. Machtig uitzicht op de zeer opvallende kale ‘bergklomp’ Peñon de Benadalid die het landschap domineert. Al vrij snel zie je Benadalid liggen. Pas boven het dorp daal je weer wat scherper af om dan het dorp zelf in te lopen.

Horeca onderweg in: Venta de San Juan, Benalauría

Etappe 4 op kaart & gps

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Download file: GR%20141%20etappe%204.gpx

Overnachten dag 4: Belalauría/ Benadalid

Belalauría: Casa Rural Pimentel (2020)

Casa Rural Pimentel is de eenvoudigste (en goedkoopste) accommodatie op onze route. Particulier appartement, echt Spaans. Grote benedenverdieping met badkamer, keuken, slaapkamer (2) en woonkamer. De accommodatie zelf was wat lastig te vinden. Hij is gelegen aan een smal straatje aan de voet van de kerk (Iglesia Templo). Weinig horeca in het (kleine) dorp dus zelf koken is een optie. Er zijn twee supermarktjes met basale levensbehoeften en brood. Ontbijt moet je sowieso zelf voor zorgen. Ook geschikt voor een gezin. De communicatie verliep via mail. Ter plekke werden we opgevangen door een Spaanssprekende vrouw die fungeert als ‘conciërge’. Communicatie was wat lastig, maar uiteindelijk kwam het allemaal goed. In het dorp zijn meer opties om te overnachten maar een echt hotel is er niet. Wel een aantal Casa Rurals met hogere prijzen.  

Benadalid: Hotel Finca Almejí (2025)

Hotel Finca Almejí is een vrij groot familiehotel met mooie uitzichten en zeer vriendelijke eigenaars (Manalo en Mari). We hadden een grote, lichte kamer. Niet overdreven luxe maar prima. Ontbijt oké, wel een eitje erbij deze keer. Konden buiten ontbijten! Het hotel is een oude molen geweest waar olijven werden geperst. De oude pers staat er nog steeds en het hele hotel ademt wel sfeer uit.
Het hele hotel is dus een familiebedrijf dat al 20 jaar wordt geleid door deze mensen. Op maandag (toen wij aankwamen) was het restaurant van dit hotel echter dicht. Op maandag is er sowieso veel horeca gesloten.
Manalo, eigenaar van het hotel, bracht ons heel aardig met zijn auto helemaal naar een restaurant in Gaucín waar wij fantastisch gegeten hebben. Hij wilde er beslist geen geld voor hebben. De naam van het restaurant is La Esquinita Gaucín.

Etappe 5: Benadalid – Alpandeire (2025)

Wandelafstand:  11,4 km
Looptijd: ca. 3  uur.
Hoogteverschil: XXXX m dalen en XXX stijgen
Zwaarte van de wandeltocht: Licht-Middelzwaar. Ontspannen begin van de dag. Vanaf Atajate een lange afdaling gevolgd door een lange maar niet al te vermoeiende klim naar eindpunt Alpandeire.
Horeca: Atajate

Bendalid is een mooi dorp met een Moors Fort dat sinds de 8e eeuw ontstond en vanaf 1485 door de Christenen is ingenomen. Je kunt de ochtend, mocht je nog niet genoeg hebben gehad, beginnen met koffie bij Bar la Fonda. Hoe dan ook loop je vanaf het dorp meteen over een brede onverharde weg makkelijk verder door een groen en open landschap met tuinen en kleine huisjes. Een heerlijk begin! Prachtig uitzicht op de uitgestrekte Sierra de las Nieves.
Let op: bij een ruïne moet je niet te lang onverhard doorlopen, maar meteen voor de verharde weg kiezen en deze even (ca. 10 min) volgen (aan de veilige kant van de vangrail) en dan een pad naar rechts nemen, naar Atajate. Vlak voor je Atajate binnenloopt, stuit je op (weg)Restaurant Venta el Paisaje. Aardige plek met een schitterend uitzicht, maar de plek is in de loop van de jaren steeds prentieuzer geworden en richt zich meer en meer op Engelsen met geld. Jammer.

Beter is het misschien om door te lopen naar Atajate. Hier geen winkels, maar aan het einde van het dorp ligt het restaurant Andalázar. Schijnt ook goed te zijn. Vanaf Atajate volg je eerst een breed en later een steil en smal keienpad door vooral olijfboomgaarden. Er volgt een pittige afdaling naar de schitterende rivierbedding van de Arroyo Audalázar. Deze was in 2020 droog, maar in 2025 stroomde er volop water. De bedding zelf is onbegroeind, maar de omgeving is prachtig groen en bosrijk. Aan de andere kant van de vallei klim je er uit en dan volgt nog een vrij lange klim naar Alpandeire. Vlak voor Alpandeire loopt de route door, maar sla je naar rechts af voor je overnachting. De volgende dag kom je ook weer terug op dit punt. Het slaperige Alpandeire eert zijn ‘zoon’ Fray Leopoldo die hier in xxx werd geboren en op 92-jarige leeftijd overleed in Granada. Zijn geboortehuis is te bezoeken, er is een standbeeld, een speciale wandelroute…

Horeca onderweg in: Atajate

Etappe 5 op kaart & gps

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Download file: Gr%20141%20etappe%205%20Benalauría%20-%20Alpandeire.GPX

Overnachten dag 5: Alpandeire

2020: Hotel la Casa Grande Alpandeire (geannuleerd)

We zouden op deze maandag in Hotel la Casa Grande overnachten, maar die dag bleek het nu juist niet open te zijn. De eigenaar was ook niet bereid (en terecht natuurlijk) om voor ons een uitzondering te maken.
Een alternatief in het dorp konden we niet vinden en overnachten in een dorp verder (Faraján) bleek geen haalbare optie. Er bleef niets anders over dan een taxi te bellen en ons naar Ronda te laten vervoeren. De volgende dag zijn we weer teruggegaan om de laatste etappe af te maken.
Uiteraard hebben we het hotel van buiten kunnen zien. Prachtige plek met mooi uitzicht. Koloniaal uiterlijk. Het oorspronkelijke gebouw stamt uit de 17^e eeuw. Mooie binnentuin, veel hout en mozaïek. Misschien wel het mooiste hotel op de route! Goede recensies, zeker ook over het eten.

2025: Casa Cruz Chiquita
In 2025 dus opnieuw een dicht hotel in Alpandeire…. Uitgeweken naar een Casa Rural Cruz Chiquita. Een heel huis voor onszelf. Zeer goed (Spaans) ingericht en ruim, maar al die ruimte heb je natuurlijk niet nodig als je met z’n tweeën bent. Een televisiescherm zo groot dat het bij Pinkpop prima zou kunnen dienen als veldprojectie. Als je zelf wilt koken, alles is er.
Wij konden uiteindelijk in het dorp eten bij Bar Er Tapeo waar we een geweldige pizza aten, we kunnen het niet anders zeggen. Beperkte keuze, eenvoudige bar/ restaurant.
In het dorp vind je vlakbij de kerk ook nog een klein winkeltje waar in ieder geval fruit en groente te koop zijn. Brood haal je ‘s ochtends bij de Panaderia op de hoek bij bar-restaurant Tapeo (in principe om 09.00 uur open)

Etappe 6: Alpandeire – Ronda

Wandelafstand:  17.6 km
Looptijd: ca. 6-7  uur.
Hoogteverschil: 580 m stijgen en 560 m dalen
Zwaarte van de wandeltocht: Middelzwaar-zwaar. Vermoeiende en lange, maar ook prachtige laatste dag met veel klimmen en dalen. Vandaag bereik je ook het hoogste punt van de route op ruim 1000 meter. Eenzame etappe zonder dorpen of horeca. Je kunt het jezelf iets makkelijker maken door na het verlaten van de kloof een tijdje de verharde weg te volgen.
Horeca: nee

Je begint door vanaf Alpandeire terug te lopen naar de splitsing van gisteren. Links zie je Atajate liggen. Het begin is wat gecultiveerd met veel plantages, akkers en boerderijtjes. Je volgt een breed en prettig pad door een prachtig dal. Net als je denkt dat het dal niet ruig is, begint het spektakel. Bij een rommelige ‘kippenboerderij’ daalt je af in een machtige canyon over een behoorlijk ‘alpien’ bergpad. Talloze vale gieren cirkelen hoog in de lucht. Een soort Wild West!

Wat volgt is een schitterende stille etappe. Zorg ervoor dat je niet te ver doorwandelt in de smaller wordende canyon, maar hou al meteen in het begin goed links aan en zoek naar een pad hogerop de helling. In 2025 werd dat prima aangegeven met verfstrepen en een steenmannetje. Je klimt de canyon weer uit en daarna wordt het pad vlakker en prettiger.

Je wandelt door een onvoorstelbaar verlaten en stil gebied met af en toe een ruïne. Heel anders dan de afgelopen dagen! Uiteindelijk klim je via een klaphek naar de (drukke!) verharde weg. In 2020 was dit deel erna slecht gemarkeerd en liep door een vervelend stuk helling, maar in 2025 is de markering prima en het pad duidelijk verbeterd. Hoe dan ook daal je vanaf de verharde weg (die je eerst een stukje volgt, ca 500 meter), terug over een klein bergpad naar beneden en blijf je enige tijd op dezelfde hoogte lopen om vervolgens weer terug te klimmen naar dezelfde autoweg die je steeds boven ziet lopen. Hier bereik je een pas op 1000 meter; het hoogste punt op de hele GR-141.
Opnieuw verlaat je het asfalt en loop je een imposante vlakte op. Ronda in zicht! Rechts van je wordt het zicht gedomineerd door een  berg van 1427 meter, de Jarastepar. Ook op de vlakte ontbreken de markeringen soms, maar kun je de route toch goed volgen. Je komt weer op een bredere weg en je stuit op een ijzeren hek dat naar een groot reservoir leidt. Het hek is dicht, maar er gaat rechts via een paadje omheen. Laat je niet afschrikken door bordjes etc. de route gaat hier echt langs!.

Via een brede weg (je ziet Ronda al in de verte liggen!) daal je verder af naar het Lago Artificial cerca del Tajo Abanico. Rare plek met in het kunstmatig gevormde ‘meer’ iets wat op de resten van een Romeinse tempel lijkt. Geen idee wat het voor moet stellen. Iemand met grootheidswaanzin is hier ooit iets begonnen om het nooit meer af te maken.

Vanaf het meer ga je weer stijgen. De weg blijft breed en heel prettig lopen, hoog boven het groene dal. Op een gegeven moment lijkt het logisch verder te lopen door een rivierbedding, maar je moet juist hoog blijven. De brede weg gaat over in een smal keienpad waarna je opnieuw afdaalt en een zeer imposante kloof binnenwandelt; de Tajo del Abanico, een oude handelsweg naar Gibraltar. Misschien wel het mooiste deel van de dag! Enorme gelaagde rotsklompen, geel-zandkleurig. Zeer spectaculair. Klimgebied!

Je bereikt aan het einde van de kloof weer een bredere weg en plotseling stuit je op de eerste bebouwing, boerderijen en plantages. Via een rommelig buitengebied en asfalt loop je (verrassend omhoog nog!) uiteindelijk Ronda binnen. Veel minder spectaculair dan de eerste dag toen je Ronda verliet, helaas. Maar je bent er!

Horeca onderweg in: geen

Etappe 6 op kaart & gps

Hieronder zie je hoe deze wandelroute als rode lijn op de kaart loopt. Het geeft je een idee van de locatie van de route en de loop van het wandelpad. Download de gpx-track via de link ‘Download file’.

Download file: GR%20141%20etappe%206%20Alpandeire%20-%20Ronda.gpx

De route lopen in meer dagen

We kunnen ons voorstellen dat sommige etappes te lang voor je zijn. Vooral de tweede dag is pittig. Helaas is juist die dag lastig in tweeën te delen omdat er onderweg geen dorpen zijn. Maar met goede wil en inzet is er best wat mogelijk. De opties op een rijtje:

• Dag 1: Deze etappe kun je in tweeën delen door in Benaoján te overnachten. Dan heb je een etappe van Ronda naar Benaoján (ca 12 km) en een van Benaoján naar Jimera de Líbar (ca 10,5 km).
• Dag 2: De enige optie is om op de A373 (die je oversteekt) een taxi te regelen die je naar Canada del Real Tesoro brengt waar een Casa Rural en een Finca is. De afstand vanaf de route naar het dorp is ca 5 km. Dat is natuurlijk een kostbare zaak want de volgende dag moet je ook weer terug en de taxi moet helemaal uit Ronda komen. Voordeel is dat je de etappe van bijna 25 km halveert! Je zou natuurlijk ook kunnen proberen om een afspraak te maken met de eigenaar van de accommodatie in Canada del Real Tesoro.
  p.s. We hebben contact gezocht met de verantwoordelijke organisatie van de route. Ze laten weten dat er plannen zijn om een alternatieve route te ontwikkelen die via Cortes de la Frontera loopt. In dat geval wordt deze etappe dan in tweeën gedeeld. In mei 2025 was hier verder nog geen nieuws over.
• Dag 3: Deze etappe kun je in tweeën delen door in Gaucín te overnachten. Dan heb je een etappe van El Colmenar naar Gaucín (8 km) en een van Gaucín naar Benarrabá (ca 10,5 km) of Benadalid.
• Dag 4: Deze (relatief korte) etappe kun je eventueel in tweeën delen door in Venta de San Juan te overnachten. Hier zijn geen hotels of casa rurals, maar wel twee campings met bungalows. Zie de websites van deze camping. Camping San Juan en  Camping Genal. Van Benarrabá naar Venta de San Juan wordt de etappe dan ca 6,5 km (fraai!). Van Venta de San Juan naar Benalauría is het ca 6 km wandelen.
• Dag 5: Meerdere mogelijkheden tijdens deze 15,5 km lange etappe. In Benadalid kun je overnachten (ca 3 km vanaf Benalauría) en anders in Atajate (ca 9 km vanaf Benalauría). Mocht je in Atajate overnachten, dan kun je Alpandeire ook links (of rechts eigenlijk…) laten liggen. Alpandeire ligt namelijk een stukje van de doorgaande route. De laatste etappe wordt dan wel weer heel lang: ca. 26 km!
• Dag 6: Tijdens deze lange en pittige laatste dag zijn er nergens mogelijkheden de route in te korten!

Andere informatie

Kamperen

Officieel is wildkamperen in Spanje niet toegestaan, maar er zijn onderweg voldoende plekken waar het wel kan en zelfs heel avontuurlijk is. Voordeel van dit gebied is dat het behoorlijk waterrijk is en je je, buiten de zomermaanden, dus geen al te grote zorgen over water hoeft te maken. Als je je afval meeneemt, de natuur niet verstoort en je tent vroeg in de ochtend afbreekt, zien wij geen grote bezwaren om niet te kamperen. Uiteraard loop je wel met een veel zwaardere rugzak, maar je bent niet meer afhankelijk van hotels. Op dag 4 vind je twee campings onderweg: Zie de websites van deze camping. Camping San Juan en  Camping Genal. Allebei vlak bij elkaar.

Paklijst

Voor een zesdaagse wandeling over de GR-141 heb je een volledige uitrusting nodig, bekijk onze paklijst. In het voor- en najaar moet je regenkleding en warme kleding voor ’s avonds zeker niet vergeten. Uiteraard moet je dagelijks zorgen voor voldoende drinkwater. We begonnen onze wandeldag standaard met 3 liter water en twee blikjes frisdrank (dus 3,6 liter in totaal). Onderweg vulden we waar mogelijk onze 0,5 l drinkflessen meteen weer aan. Omdat horeca of winkels niet altijd open zijn, is het verstandig iedere dag wat mondvoorraad bij je te hebben. We zorgden altijd voor vers fruit, noten, cakejes en wat repenwerk.

Extra aandacht verdienen zaken als zonnebrand, zonnebril en hoofdbescherming. In alle hotels zijn handdoeken en lakens aanwezig. Een zitlap is handig!

Taxi

Omdat ons hotel in Alpandeire gesloten was op maandag, konden we geen overnachtingsplek vinden op de vijfde en voorlaatste wandeldag. Een andere accommodatie in Alpandeire of directe omgeving was niet te vinden. We moesten dus noodgedwongen op zoek naar een alternatief. En dat vonden we.

Na aankomst in Alpandeire (2020) op dag 5 heeft een taxi van Ronda Taxi ons opgehaald en weer afgezet in Ronda. Deze fraaie rit in een glanzende bolide kostte ons 25 euro. De chauffeur was keurig op tijd, er was geen enkel gedoe over geld en de hele taxirit verliep vlekkeloos. Een prima ‘adres’, zeer aan te bevelen. De volgende dag zijn we met onze huurauto (die in Ronda was achtergebleven) teruggereden naar Alpandeire en heeft Roel de laatste etappe naar Ronda alleen gelopen.
Ronda Taxi kun je eenvoudig per whatsapp bestellen. De eigenaar spreekt prima Engels.
Update 2025: dit tarief van € 25,- betaal je in 2025 niet meer. Je moet dan eerder denken aan € 40,-. Maar onderhandelen is altijd mogelijk. In 2025 hadden wij overigens geen taxi nodig omdat wij konden overnachten in Alpandeire.

Treinen

Informatie over de treinen die dagelijks (maar zeer beperkt, drie keer per dag) rijden tussen Ronda en Algeciras aan de kust vind je op de website van Renfe. In 2025 reden er geen treinen op dit traject vanwege zware regenval en aardverschuivingen.

Gidsen en kaarten

• Routegids GR 141/ Gran Senda de la Serranía de Ronda.
  Gratis verkrijgbare routegids in zowel Spaans als Engels. Deze gids is niet noodzakelijk om de route te kunnen lopen maar biedt wel interessante achtergrondinformatie over wat je onderweg ziet en bevat gedetailleeerde (1:25.000) kaartjes. Je vindt er géén overnachtingsadressen in. De gids staat ook online.
• Michelin Costa del Sol (no. 124), 1: 200.000.
  Zeer prettig overzichtskaart waarmee je in ieder geval een goed overzicht krijgt van de hele route. Te koop bij Reisboekhandel De Zwerver.
• Trekking the GR-141: La Gran Senda de la Serranía de Ronda, Guy Hunter-Watts. De gids kost rond de € 25,-. Hij is te bestellen via boekhandel De Zwerver, maar niet op voorraad.

Meer lezen?

• Op de website gransendademalaga.es (de grote routepaden van Malaga) vind je ook informatie over overnachtingsadressen langs de GR-141. Deze staan niet in de routegids. Per etappe: etappe 1, etappe 2, etappe 3, etappe 4, etappe 5 en etappe 6.
• Leesbaar verhaal van de Engelse bergbeklimmer Stephan Venables die ook werkt voor de Financial Times. Hij liep de route in april 2017 samen met zijn vrouw en hond. Niet in zes, maar in negen dagen waarbij hij ook niet exact de GR-141 volgde.